ﻟﻤﺲِ ﺟﺎﻧﺎﮞ، ﻓﺸﺎﺭِ ﺟﺎﮞ ﺑﺎﺭﺵ
ﺯﺧﻢِ ﺗﺎﺯﮦ ﮐﯽ ﺭﺍﺯﺩﺍﮞ ﺑﺎﺭﺵ
ﭨﻮﭦ ﮐﺮ ﺑﺮﺳﮯ ﺗﯿﺮﯼ ﯾﺎﺩ ﮐﮯ ﭘﮭﻮﻝ
ﭘﮭﺮ ﮨﻮﺋﯽ ﺭﺍﺕ ﻧﺎﮔﮩﺎﮞ ﺑﺎﺭﺵ
ﺍﮎ ﻧﺌﮯ ﻗﺮﺏ ﮐﺎ ﭘﯿﺎﺳﺎ ﮨﮯ ﻭﺟﻮﺩ
ﺍﮎ ﻧﺌﮯ ﺧﻮﺍﺏ ﮐﺎ ﺟﮩﺎﮞ ﺑﺎﺭﺵ
ﮨﺠﺮ ﮐﯽ ﺩﮬﻮﭖ ﺩﻻﺗﯽ ﮨﮯ ﯾﺎﺩ
ﭘﯿﺎﺱ ﺑﮭﮍﮐﺎﺗﯽ ﻣﮩﺮﺑﺎﮞ ﺑﺎﺭﺵ
ﺣﺒﺲِ ﺟﺎﮞ ﮐﺲ ﻃﺮﺡ ﺳﮩﺎﺭﯾﮟ ﮔﮯ
ﭘﻞ ﺩﻭ ﭘﻞ ﺩﮮ ﮨﻤﯿﮟ ﺍﻣﺎﮞ ﺑﺎﺭﺵ
ﺧﻮﺍﮨﺶِ ﻭﺻﻞ ﺍﺳﺘﻌﺎﺭﮦ ﮨﮯ
ﺑﮭﻮﻝ ﺳﮑﺘﮯ ﮨﯿﮟ ﮨﻢ ﮐﮩﺎﮞ ﺑﺎﺭﺵ
ﻗﺮﺏِ ﯾﺎﺭﺍﮞ ﮐﯽ ﺗﯿﺰ ﺗﺮ ﺧﻮﺷﺒﻮ
ﮐﺸﺘﯽﺀ ﺧﻮﺍﺏ، ﺑﺎﺩﺑﺎﮞ ﺑﺎﺭﺵ
No comments:
Post a Comment